Prawo Pracy

Prawo pracy w Norwegii reguluje kwestie zatrudnienia i ochrony pracowników w kraju. Norweskie prawo pracy jest uważane za jedno z najbardziej liberalnych i postępowych w Europie, zapewniając pracownikom szeroki zakres praw i ochronę w miejscu pracy.

W Norwegii obowiązuje m.in. minimalna stawka godzinowa, która wynosi około 183 NOK (około 20 euro) brutto na godzinę. Pracownik ma także prawo do 5 tygodni urlopu w ciągu roku oraz prawo do urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego.

Norweskie prawo pracy reguluje także kwestie bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym obowiązek przeprowadzania szkoleń z zakresu BHP oraz przestrzegania przepisów dotyczących bezpiecznej pracy.

Warto również zaznaczyć, że w Norwegii istnieje system negocjacji zbiorowych, w ramach którego pracodawcy i związki zawodowe negocjują warunki pracy i płacy. Dzięki temu pracownicy mają większy wpływ na swoje warunki zatrudnienia i płacę.

Podsumowując, norweskie prawo pracy oferuje pracownikom wiele praw i ochronę, co przekłada się na dobre warunki pracy i wysokie standardy życia.

Norwegia-Znaj swoje prawa

Norwegia-Znaj swoje prawa.

Dzięki kampanii „Know Your Rights” zagraniczni pracownicy w Norwegii zostali uświadomieni o swoich prawach i obowiązkach. Dzięki temu pozwala im być mniej podatnymi na wyzysk. Kampania skupiała się na dostarczeniu informacji w ich własnych językach. Dzięki temu przyczyniło się do tego, że ponad 350 000 osób otrzymało informacje we własnym języku.

Przeczytaj nasz kolejny artykuł: Ubezpieczenie auta w Norwegii

Akcja rozpoczęła się w 2020 r. i skupiała się na pracownikach z Rumunii, Litwy, Estonii i Bułgarii, ale z czasem została rozszerzona na polskich i ukraińskich pracowników w Norwegii. Kampania została sfinansowana z dotacji EOG i przeprowadzona we współpracy z inspektoratami pracy w kilku krajach. Inspektorat pracy w Norwegii ma nadzieję, że kampania przyczyni się do zmniejszenia liczby przypadków wyzysku pracowników zagranicznych.

Norwegia-Znaj swoje prawa

Więcej na ten temat 

Co to jest “permittering”, czyli tzw. “czasowe zwolnienie”?

Co to jest “permittering”, czyli tzw. “czasowe zwolnienie”?

Permittering to program czasowy, w którym to pracownik jest zwolniony z pracy, a pracodawca jest jednocześnie zwolniony z obowiązku wypłaty wynagrodzenia. Istnieje jednak stosunek pracy i przyjmuje się, że przerwa w pracy jest tylko czasowa.

Przeczytaj koniecznie: Zmiany w przepisach dotyczących zwolnień i zasiłków dla bezrobotnych

Podstawowe warunki muszą być powiązane z firmą

Aby skorzystać z redundancji czyli “permitteringu”, potrzebne są obiektywne powody. Podstawowe warunki muszą być powiązane z firmą, a nie pracownikiem. Niezbędne redukcje kosztów, w tym kosztów wynagrodzenia mogą być podstawą “czasowego zwolnienia”. Warunkiem wstępnym jest to, że potrzeba będzie miała charakter tymczasowy. Przykładami przyczyn obiektywnych mogą być: brak zamówień, pełne zapasy magazynowe, praktyczne przeszkody w pracy, wypadki i inne.

Dyskusja między pracodawcą, a mężem zaufania w związku ze “czasowym zwolnieniem”

Firma, która rozważa skorzystanie z “permitteringu”, powinna omówić to z mężami zaufania w firmie. Dyskusja między pracodawcą, a mężem zaufania w związku ze “czasowym zwolnieniem” nie jest ustawowym obowiązkiem, ale obowiązek ten można określić w układzie zbiorowym pracy. Obowiązek dyskusji dotyczy zatem co do zasady spółek w układzie zbiorowym, ale zaleca się, aby wszystkie firmy postępowały zgodnie z tą procedurą. 

Ocena, kto ma zostać objęty “czasowym zwolnieniem”

Zgodnie z Umową Główną (LO i NHO) zasada starszeństwa będzie co do zasady stosowana jako podstawa. Ustalono jednak, że odchylenia mogą wystąpić w zależności od obiektywnych potrzeb firmy. Jednak firmy, które nie są związane Umową Główną, nie są związane zasadą starszeństwa, ale nadal muszą dokonać wyboru na podstawie obiektywnych przesłanek. Inne układy zbiorowe mogą również zawierać umowę dotyczącą stosowania zasady starszeństwa.

Pracodawca ma obowiązek powiadomić Cię 14 dni przed rozpoczęciem “czasowego zwolnienia”

Pracodawca może Cię zwolnić w okresach, w których brakuje zadań do pracy. Z reguły pracodawca ma obowiązek powiadomić Cię 14 dni przed rozpoczęciem “czasowego zwolnienia”. Kiedy jesteś w trakcie “czasowego zwolnienia”, nadal jesteś zatrudniony w firmie, ale Twoje godziny pracy są całkowicie lub częściowo zmniejszone.Twój pracodawca może poprosić Cię o niezwłoczny powrót do pracy, a wtedy otrzymasz wynagrodzenie za ten czas pracy.

Koszty są dzielone między firmę a państwo

Kiedy pracownicy są “czasowo zwalniani”, koszty są dzielone między firmę a państwo. Firma zazwyczaj wypłaca wynagrodzenie za pierwsze 10 dni zwolnienia. Wtedy możesz mieć prawo do zasiłku dla bezrobotnych.

“Czasowe zwolnienie” całkowite i częściowe

Rozróżniamy zwolnienie całkowite i częściowe. Jeśli zostaniesz całkowicie zwolniony, nie będziesz pracować. Lub jesteś częściowo zwolniony, pracujesz krócej w ciągu dnia lub mniej dni. Jeśli podczas “czasowego zwolnienia” otrzymujesz wynagrodzenie od pracodawcy, w praktyce jesteś częściowo zwolniony, ponieważ otrzymujesz wynagrodzenie za pracę. Na przykład, jeśli otrzymujesz 30% swojej regularnej pensji, zostaniesz zwolniony w 70%.

Konkretne porady dla pracownika:

  1. Sprawdź, czy firma jest związana układem zbiorowym, który może regulować zwolnienia.
  2. Jeśli masz wątpliwości co do podstawy lub wyboru, porozmawiaj z mężami zaufania w swojej firmie.
  3. W przypadku rezygnacji z pracy należy mieć świadomość, że w przypadku zwolnienia bez wynagrodzenia przysługuje krótszy okres wypowiedzenia.

Przypominamy, że zasadami dotyczącymi okresu wypowiedzenia, obowiązku płacowego i zasiłków dla bezrobotnych zarządza NAV.

Przeczytaj nasz kolejny artykuł: Choroba podczas Pobytu W Polsce