Polski sklep spożywczy w Norwegii Oslo.

Polski sklep Baza w Oslo istnieje od 2023 roku został on przeniesiony z miasta Moss w którym istniał od 2012 roku. Warto go pokazać szerszej rzeszy odbiorców, nie tylko Polakom mieszkającym w tym mieście. Obiekt prowadzony jest przez rodzinną firmę, która dba o to, by polskie pyszne produkty były dostępne również w Norwegii. W sklepie można nabyć m.in. bułki, pączki, drożdżówki, serniki oraz inne ciasta wypiekane na miejscu, a latem na przedsionku działa lodziarnia, oferująca włoskie lody z gałki.

Jednak to nie największy atut tego miejsca. Polacy uwielbiają to miejsce ze względu na fakt, że jest to polski sklep. Można tam nabyć produkty, które znamy z naszej ojczyzny, dzięki czemu przypomnimy sobie, jak smakuje tradycyjny polski chleb. Polski sklep Baza oferuje całą gamę znanych nam z ojczyzny produktów, dotyczących także artykułów przemysłowych oraz chemii do gospodarstwa domowego. Można tam znaleźć np. Vizir, Persil, Ariel czy Nivea. Dostępne polskie produkty to również np. piwo Lech, napój dla dzieci Kubuś, chipsy Lay’s, prażynki Peppies i wiele innych produktów, które znamy z polskich sklepów.

Ponadto, w norweskich sklepach nie zawsze znajdziemy produkty, do których się przyzwyczailiśmy, a tym bardziej tych, które pozwolą nam przygotować typowo polskie dania. Dlatego też niezwykle ważną półką w polskim sklepie jest ta, na której znajdują się przyprawy. Można tam znaleźć różne marki, takie jak Knorr, Vegeta czy Prymat, a także typowe produkty dla kuchni polskiej, takie jak jałowiec, lubczyk czy kminek.

Kontakt do sklepu w Oslo.

Zachęcamy do przeczytania naszego kolejnego artykułu: Firma jednoosobowa w Norwegii. Jak założyć i czy to się opłaca?

Nav rejestracja bezrobotnych krok po kroku.

Jak złożyć wniosek o zasiłek dla bezrobotnych?

Aby złożyć taki wniosek, należy najpierw zarejestrować się jako osoba poszukująca pracy. W tym celu można skorzystać z pomocy NAV Kontaktsenter pod numerem 5555 3333. Następnie należy spełnić wymogi zgodnie z obowiązującymi zasadami.

Osoba ubiegająca się o zasiłek dla bezrobotnych musi udzielić NAV pewnych i rzetelnych informacji, które należy załączyć do wniosku. Informacje te muszą być zgodne z faktem, a podanie błędnych informacji lub ich zatajenie może prowadzić do poważnych konsekwencji.

Jeśli osoba ubiegająca się o zasiłek miała przerwę w jego otrzymywaniu, która trwała do 52 tygodni i chce ponownie otrzymywać zasiłek, powinna ubiegać się o wznowienie zasiłku dla bezrobotnych. Procedura ta jest zawsze taka sama.

Wniosek o przyznanie zasiłku dla bezrobotnych można składać na tydzień przed pierwszym dniem całkowitego lub częściowego bezrobocia. Informacje na temat rejestracji bezrobotnych krok po kroku oraz dokumentacji dochodów można znaleźć na stronie NAV.

W przypadku osób mających osoby na utrzymaniu lub obowiązek alimentacyjny, zasiłek rodzinny na dziecko można otrzymać tylko na dzieci poniżej 18 roku życia. Jeśli dziecko nie jest zarejestrowane w ewidencji ludności, należy załączyć jego akt urodzenia. W sytuacji gdy dziecko przybyło do Norwegii niedawno i nie posiada jeszcze numeru ewidencyjnego, należy dodatkowo załączyć dokument potwierdzający miejsce jego zamieszkania.

Jeśli chcesz ubiegać się o zasiłek rodzinny na dziecko, które zamieszkuje w kraju podlegającym zasadom EOG i/lub Nordyckiej konwencji o zabezpieczeniu społecznym. Musisz dostarczyć akt urodzenia dziecka lub jego dokumenty adopcyjne. Należy pamiętać, że konieczne jest przetłumaczenie tych dokumentów. W przypadku pytań i wątpliwości, można skontaktować się z NAV, aby uzyskać więcej informacji.

Przejdź do artykułu z którego dowiesz się więcej na ten temat

Zakaz palenia ogniska w Norwegii od 15 kwietnia.

W czwartek 15 kwietnia w Norwegii wchodzi w życie ogólny zakaz palenia ognisk, który obowiązuje do 15 września. Zakaz ten dotyczy używania jednorazowych grilli, palenisk oraz innych otwartych źródeł ognia w lesie i terenach leśnych bez zezwolenia od gminy. Osoba, która decyduje się na rozpalenie ogniska w okresie obowiązywania zakazu palenia ognisk lub poza nim, ponosi za to odpowiedzialność. Sezon pożarowy w Norwegii może przekraczać okres ogólnego zakazu palenia ognisk, więc każda gmina może wprowadzić zakaz w dowolnym momencie roku, jeśli istnieje szczególne zagrożenie pożarowe.

Aby uniknąć pożarów

Osoba rozpalająca ognisko musi zadbać o jego całkowite ugaszenie oraz posprzątanie po sobie. Wiele gmin w Norwegii ułatwia rozpalanie ognisk poprzez wyznaczanie zatwierdzonych miejsc do palenia ognisk, które są dozwolone do użytku przez cały rok. Należy jednak pamiętać, że iskry mogą latać daleko, a niedostatecznie ugaszone ogniska lub pozostawione jednorazowe grille mogą być przyczyną pożarów traw i lasów.

Aby zapobiec pożarom

Należy przestrzegać zasad ochrony przeciwpożarowej w lesie. Należy zapoznać się z ostrzeżeniami o zagrożeniu pożarowym oraz lokalnymi przepisami i zakazami przed rozpaleniem ognia. Wybierać bezpieczne miejsca na ognisko, unikać terenów łatwopalnych i brać pod uwagę warunki wiatrowe. Nigdy nie zostawiać ogniska bez nadzoru i pamiętać, że ognisko może dawać iskry, żarzące się węgle i tlić się pod ziemią, nawet gdy myśli się, że ogień został ugaszony. W razie potrzeby należy dzwonić na numer alarmowy 110. Warto też rozważyć rezygnację z pieczenia kiełbasek i zjedzenie jedzenia na zimno lub zabranie ze sobą gorących kiełbasek w termosie.

Firma jednoosobowa w Norwegii. Jak założyć i czy to się opłaca?

W Norwegii mieszka oficjalnie około 130 tysięcy Polaków, ale nieoficjalnie liczba ta jest prawie trzykrotnie większa. Polonia ta wykazuje wysoką przedsiębiorczość, z ponad 40 tysiącami firm prowadzonych przez osoby o polskim obywatelstwie. Czym Norwegia kusi Polaków? Jak wygląda prowadzenie działalności gospodarczej na terenie tego kraju i czy jest to opłacalne?

Można prowadzić działalność gospodarczą w Norwegii w czterech podstawowych formach: jako firma jednoosobowa, spółka kapitałowa, NUF z VAT lub NUF z osobą kontaktową. Wybór formy prowadzenia firmy wiąże się z korzyściami i słabościami przez cały okres jej funkcjonowania. Najczęściej rejestrowaną formą jest firma jednoosobowa.

Firma jednoosobowa to najpopularniejsza forma działalności, w której osoba fizyczna działa w swoim imieniu i na własną odpowiedzialność. Nie istnieje rozdział pomiędzy dochodami firmy, a dochodami właściciela, a tym samym przedsiębiorca odpowiada za ewentualne długi całym swoim majątkiem.

Rejestracja firmy

Rejestracja firmy jednoosobowej jest prosta i najtańsza. Wystarczy zgłosić ją bezpłatnie do rejestru podmiotów gospodarczych (Enhetsregisteret), aby legalnie prowadzić działalność gospodarczą w Norwegii. Taki przedsiębiorca działa samodzielnie, nie ma wspólników i w całości decyduje o kierunku rozwoju firmy. Nie musi posiadać kapitału założycielskiego, który jest wymagany w przypadku spółki kapitałowej.

Do prowadzenia firmy jednoosobowej związane są pewne warunki, które określa prawo. Obowiązkowe składki wyliczane są od wysokości osiągniętego dochodu, wynoszą 11,4%. Podatek dochodowy wynosi 24% na pierwszym progu, ale istnieje zróżnicowanie geograficzne w zakresie PIT.

Przeczytaj więcej na temat wad i zalet firmy jednoosobowej.

Norwegia kusi Polaków stabilną gospodarką, wysokimi zarobkami, przyjaznymi warunkami do życia i pracy oraz otwartością na imigrantów. Prowadzenie własnej firmy w Norwegii wiąże się z określonymi kosztami i wymaganiami, ale także może być koniecznie zapoznać się z regulacjami i wymaganiami dotyczącymi prowadzenia działalności gospodarczej w Norwegii. Istnieją określone wymagania co do rejestrowania firmy, rozliczeń podatkowych, a także wypełnienia różnych dokumentów.

Podsumowanie

Prowadzenie własnej firmy w Norwegii może być opłacalne, jednak wiąże się z pewnymi wadami i ograniczeniami. Firma jednoosobowa jest najczęściej wybieraną formą prowadzenia działalności gospodarczej w tym kraju, ze względu na łatwość i niskie koszty rejestracji. Niemniej jednak przedsiębiorca powinien zapoznać się z wymaganiami i regulacjami dotyczącymi prowadzenia biznesu w Norwegii, aby uniknąć niepotrzebnych problemów i kłopotów w przyszłości.

Firma jednoosobowa w Norwegii. Jak założyć i czy to się opłaca?

Emerytura w Norwegii – co warto wiedzieć?

Osoby pracujące w Norwegii mają prawo do emerytury. Istnieje kilka aspektów prawnych, które warto znać, by móc starać się o świadczenia emerytalne w tym skandynawskim państwie. Członkiem systemu emerytalnego jest każda osoba, która ukończyła 16 lat i miała ciągłość ubezpieczenia społecznego przez minimum 3 lata. Pełna emerytura przysługuje po ukończeniu 67. roku życia, a do jej uzyskania trzeba opłacać składki emerytalne do NAV przez 40 lat.

Najniższa emerytura nazywa się „minstepensjon”. Przysługuje ona osobom, które przepracowały w Norwegii przynajmniej 40 lat i odprowadzały składki do Norweskiego Funduszu Zdrowia. Emerytura przysługuje również Polakom, którzy mieli ciągłość ubezpieczenia społecznego w NAV przez minimum 3 lata. Wiele zakładów pracy oferuje „obowiązkowy program emerytalny”, co oznacza możliwość uzyskania wyższej emerytury.

Wysokość emerytury

Wysokość przysługującej emerytury zależy m.in. od osiągniętego dochodu i opłaconych składek emerytalnych. Możliwość przeliczania punktów emerytalnych istnieje do 75. roku życia. Osoby pobierające emeryturę poza granicami Norwegii muszą zamieszkać w kraju przez 9 miesięcy, dotyczy to tych, którzy większość swojego życia spędzili poza granicami kraju.

Aby uzyskać aktualną wysokość świadczenia emerytalnego, należy sprawdzić stronę NAV w zakładce „Din pensjon”. Warto pamiętać, że prawo do minimalnej emerytury w Norwegii przysługuje dopiero po 40 latach pracy.

Wyjątki do przepracowanych lat

W Norwegii istnieją wyjątki od wymogu przepracowania 40 lat w celu uzyskania minimalnej emerytury. Przede wszystkim, osoby, które osiągnęły wiek emerytalny (czyli 67 lat) i które nie pracowały przez 40 lat, ale mają odpowiednio wysoki dochód, mogą otrzymać emeryturę wyższą niż minimalna.

Przeczytaj nasz kolejny artykuł: Obywatelstwo w Norwegii

Ponadto, osoby, które przeprowadziły się do Norwegii z zagranicy i mają ważne okresy ubezpieczenia społecznego z innych krajów, mogą uzyskać uprawnienia do norweskiej emerytury, nawet jeśli nie przepracowały w Norwegii wymaganej liczby lat.

Istnieją również wyjątki dla osób, które nie są w stanie pracować z powodu choroby lub niepełnosprawności. Osoby te mogą otrzymać emeryturę już po ukończeniu 62 lat, a nie po 67 latach. W takim przypadku emerytura jest proporcjonalna do liczby lat pracy i wysokości zarobków.

Programy wsparcia w Norwegii

Warto również wiedzieć, że w Norwegii istnieją specjalne programy wsparcia dla osób starszych, które nie osiągnęły wymaganego wieku emerytalnego i które nie są w stanie pracować z różnych powodów. Programy te zapewniają wsparcie finansowe i opiekuńcze, w zależności od indywidualnych potrzeb i okoliczności.

Przejdź do artykułu w którym dowiesz się więcej na ten temat oraz uzyskasz kontakt do pomocy w sprawach emerytur w Norwegii. 

Używane auto w Norwegii. Na co zwrócić uwagę przy zakupie używanego auta?

Podczas zakupu nowego samochodu z salonu, nie jest konieczna szczegółowa kontrola i wiedza mechaniczna, ponieważ takie pojazdy są objęte gwarancją producenta, co daje posiadaczowi pewność, że w razie jakichkolwiek usterek może liczyć na jej usunięcie w serwisie. Problem pojawia się jednak w przypadku zakupu używanego samochodu. W takim przypadku warto wiedzieć, na jakie elementy zwrócić uwagę, aby uniknąć kosztownych napraw.

Po pierwsze, należy zwrócić uwagę na stan techniczny pojazdu.

Przede wszystkim warto sprawdzić stan silnika, karoserii i zweryfikować, czy dany pojazd uczestniczył w stłuczce lub wypadku.

Stan silnika można ocenić po ilości i kolorze emitowanego dymu. Auta wyposażone w silnik Diesla zawsze będą trochę „kopcić”, ale zbyt duża chmura unosząca się za pojazdem w trakcie przyspieszania powinna budzić wątpliwości kupującego. Czarny dym z wydechu może wskazywać na usterkę turbiny, biały dym, szczególnie przy odpalaniu, może być powodowany problemami z głowicą, a niebieski dym może świadczyć o zbyt dużym zużyciu tłoków i cylindrów.

Podczas oceny stanu karoserii warto zwrócić uwagę nie tylko na widoczną rdzę czy porysowany lakier, ale przede wszystkim na szczeliny między poszczególnymi elementami blacharskimi, grubość karoserii, odcień poszczególnych elementów oraz na to, czy karoseria pod tapicerką i wlewie jest w takim samym kolorze co pozostałe elementy. Warto również zwrócić uwagę na szyby i oznaczenia producenta, ponieważ auta, które nie brały udziału w wypadku, mają takie same fabryczne oznaczenia z taką samą datą produkcji.

Po drugie

Warto zwrócić uwagę na przebieg pojazdu, który wpływa na wysokie ryzyko awaryjności pojazdu. Sprawność wyposażenia samochodu można zweryfikować poprzez weryfikację kontrolki – wszystkie powinny się zapalić po przekręceniu zapłonu. Jeśli którakolwiek z nich nie zaświeci się w tym momencie, może to oznaczać problem z czujnikiem lub fakt, że został on fizycznie odłączony.

Historia serwisowa

zwróć uwagę również na historię serwisową pojazdu. Zapytaj o dostępne dokumenty potwierdzające przeprowadzone naprawy i wymiany części. W ten sposób będziesz mógł zweryfikować, jak często samochód był serwisowany i czy wymieniane były tylko drobne elementy czy też dochodziło do poważniejszych napraw.

Oprócz tego, warto zwrócić uwagę na stan ogumienia oraz hamulców. Opony powinny mieć odpowiedni bieżnik, a hamulce powinny działać sprawnie i równomiernie.

Używane auto w Norwegii.

Nie bój się również poprosić o przeprowadzenie testu drogowego. Podczas jazdy warto zwrócić uwagę na dźwięki wydawane przez silnik i zawieszenie, a także na to, jak działa skrzynia biegów oraz sprzęgło.

Podsumowując, kupując używany samochód warto dokładnie sprawdzić jego stan techniczny oraz historię serwisową. Nie warto kierować się tylko wyglądem zewnętrznym, ponieważ nawet ładnie wyglądające auto może mieć poważne usterki. Warto poświęcić trochę czasu i pieniędzy na dokładną kontrolę, aby uniknąć kosztownych napraw w przyszłości.

Dlaczego warto uczyć dzieci języka polskiego? Przede wszystkim, nauka języka polskiego dziecka wychowującego się za granicą daje możliwości poznania przynajmniej dwóch języków w stopniu bardzo dobrym, co wpływa pozytywnie na takie umiejętności, jak kreatywne myślenie, lepsza pamięć, większa zdolność koncentracji oraz wyższe kompetencje komunikacyjne. Dzieci, które opanowały zdolność porozumiewania się w języku polskim, mają otwartą drogę powrotną do ojczyzny po osiągnięciu dojrzałości, a także mogą utrzymywać kontakt z rodziną. Ponadto, nauka języka polskiego umożliwia poznawanie tradycji i obyczajowości polskiej oraz kształtowanie tożsamości dziecka. Wychowanie dziecka w dwóch kulturach jest bardzo wartościowe, a dzieci dwujęzyczne szybciej się rozwijają, niż ich rówieśnicy władający tylko jednym językiem.

Korzyści

Oprócz korzyści wymienionych wcześniej, warto zwrócić uwagę na jeszcze kilka innych powodów, dla których warto uczyć dzieci języka polskiego.

Po pierwsze, nauka języka polskiego umożliwia dzieciom swobodne porozumiewanie się z polskojęzycznymi rówieśnikami, co z kolei sprzyja nawiązywaniu przyjaźni oraz budowaniu więzi społecznych. Dzieci, które nie znają języka ojczystego, mogą odczuwać izolację i problemy z integracją w polskiej społeczności.

Po drugie, nauka języka polskiego może pomóc w rozwijaniu zdolności językowych, a co za tym idzie, ułatwić przyswajanie innych języków obcych. Znajomość języka ojczystego umożliwia lepsze rozumienie struktury języka, co wpływa pozytywnie na naukę innych języków.

Po trzecie, nauka języka polskiego może pomóc w budowaniu więzi rodzinnych i kulturowych. Poznanie języka ojczystego pozwala dzieciom lepiej zrozumieć swoją rodzinę, jej historię i tradycje, a także pogłębia ich poczucie przynależności do polskiej kultury.

Ostatecznie, warto pamiętać, że język jest jednym z najważniejszych elementów kultury i tożsamości narodowej. Dlatego nauka języka ojczystego jest ważnym elementem zachowania i pielęgnowania dziedzictwa kulturowego oraz budowania poczucia tożsamości narodowej.

Dlaczego warto uczyć dzieci języka polskiego?

Podsumowując. Nauka języka polskiego przynosi wiele korzyści dla dzieci wychowujących się za granicą, w tym dwujęzyczność, otwartą drogę powrotną do Polski, kontakt z rodziną, poznawanie tradycji i obyczajowości polskiej, uczestniczenie w kształtowaniu kultury polskiej, rozwijanie zdolności językowych oraz budowanie więzi rodzinnych i kulturowych. Warto zatem zadbać o to, aby dzieci miały możliwość nauki języka ojczystego, nawet jeśli mieszkają poza granicami Polski.

Darmowa pomoc prawna w Norwegii jest usługą, która udzielana jest osobom w trudnej sytuacji finansowej. W ramach systemu norweskiego przewiduje się, że każdy ma równe i niezależne szanse na uzyskanie pomocy. Warunki, które należy spełnić, aby skorzystać z darmowej pomocy prawnej, są zróżnicowane i zależą od rodzaju sprawy oraz ograniczeń finansowych. Pierwsza grupa osób, która ma do niej prawo, to osoby borykające się z problemami prawnymi z zakresu prawa cywilnego, karnego, ofiary przemocy lub z zaburzeniami psychicznymi.

Darmowa pomoc prawna w Norwegii

Darmowa pomoc prawna przysługuje tym osobom zawsze. Druga grupa osób to te, które muszą spełnić warunki finansowe. Roczne zarobki dla rodzin nie mogą przekroczyć 369000 Nok brutto, a dla osób samotnych – 246000 Nok brutto. W przypadku obu grup miesięczne zarobki nie mogą przekraczać odpowiednio 30 000 Nok brutto i 20 000 Nok brutto. Dodatkowo, majątek na koncie nie może być większy niż 100 000 Nok brutto. W razie pytań lub wątpliwości można skontaktować się z polskojęzyczną prawniczką Larysą Kaliutą, która doskonale orientuje się w norweskim prawie. Kontakt do niej można znaleźć na stronie internetowej portalu Radio Wataha.

Przeczytaj nasz kolejny artykuł: Ubezpieczenie auta w Norwegii

Przemyt alkoholu w Norwegii. Normy kwotowe.

Norweskie obywatelstwo i podwójne obywatelstwo w Norwegii

Polacy stanowią największą grupę etniczną w Norwegii wśród obcokrajowców. Wielu z nas mieszka tam od wielu lat i chciałoby otrzymać norweskie obywatelstwo. Posiadanie norweskiego obywatelstwa ułatwiłoby nam wiele spraw.

Obecnie Norwegia pozwala swoim obywatelom na zachowanie norweskiego obywatelstwa po przeprowadzce do innego kraju i uzyskaniu tamtejszego obywatelstwa. Cieszymy się, że zmiana ta będzie dotyczyć również cudzoziemców mieszkających w Norwegii. Dzięki nowej ustawie możemy ubiegać się o norweskie obywatelstwo bez konieczności zrzekania się dotychczasowego.

Przeczytaj nasz kolejny artykuł: Polskie auto w Norwegii

Zalety posiadania norweskiego obywatelstwa

Posiadanie norweskiego obywatelstwa to korzyść pod wieloma względami. Po uzyskaniu norweskiego obywatelstwa możemy uzyskać norweski paszport, co ułatwia podróżowanie na terenie Europy i nie tylko. Posiadając norweskie obywatelstwo, mamy prawo do pracy na terenie Norwegii bez konieczności posiadania pozwolenia, co daje większą swobodę podczas poszukiwania pracy.

Dodatkowo, norweskie obywatelstwo przysługuje również naszym dzieciom. W przypadku zmian w polityce międzynarodowej, posiadanie norweskiego obywatelstwa daje pewne zabezpieczenie i ułatwia przystosowanie się do nowych warunków.

Jeśli planujemy swoją przyszłość w Norwegii, posiadanie pełnej przynależności jest bardzo ważne. Po uzyskaniu norweskiego obywatelstwa, mamy możliwość głosowania w wyborach i realnego wpływania na rzeczywistość, w której żyjemy. Ponadto, posiadanie norweskiego obywatelstwa umożliwia pracę w policji, wojsku lub w sądownictwie, co może być atrakcyjne dla osób zainteresowanych takimi zawodami.

Warto również podkreślić, że posiadanie norweskiego obywatelstwa daje lepsze zabezpieczenie społeczne. Konsulaty norweskie za granicą zapewniają pomoc i opiekę w razie potrzeby.

Podsumowując, posiadanie norweskiego obywatelstwa to wiele korzyści, które ułatwiają życie w Norwegii, a także dają pewne zabezpieczenie i możliwości rozwoju.

Jakie warunki trzeba spełnić aby zdobyć Norweskie obywatelstwo.

Aby uzyskać obywatelstwo norweskie, należy spełnić następujące wymagania:

• Mieć więcej niż 12 lat.
• Potwierdzić swoją tożsamość, co najczęściej odbywa się za pomocą polskiego paszportu.
• Mieszkać na stałe w Norwegii w momencie składania wniosku o obywatelstwo oraz planować pozostać w Norwegii w przyszłości.
• Mieszkać w Norwegii przez co najmniej 7 lat w ciągu ostatnich 10 lat.
• Posiadać ważne pozwolenie na pracę w Norwegii.
• Udokumentować znajomość języka norweskiego, co wymaga co najmniej 300 godzin nauki lub zdania egzaminu na poziomie co najmniej B1.
• Udokumentować swoją wiedzę na temat kultury i społeczeństwa Norwegii, co wymaga zdania egzaminu z wiedzy o norweskim społeczeństwie (norw. statsborgerprøven).
• Nie posiadać przeszłości kryminalnej i nie być poddawanym leczeniu psychiatrycznemu. Skazanie prawomocnym wyrokiem sądu lub nałożenie kary grzywny może być powodem odrzucenia wniosku o obywatelstwo, a w celu potwierdzenia braku przeszłości kryminalnej należy dostarczyć zaświadczenie o niekaralności wraz z wnioskiem.

Podwójne obywatelstwo

Według ministra imigracji i integracji, Sylvi Listhaug, podwójne obywatelstwo jest warunkiem wstępnym pozbawienia obywateli norweskiego obywatelstwa w związku z aktami terrorystycznymi lub podobnymi. Jednym z powodów, dla których Ministerstwo Sprawiedliwości i Planowania proponuje otwarcie podwójnego obywatelstwa, jest to, że osoby z kręgu kryminalnego będą mogły zatrzymać swoje dotychczasowe obywatelstwo, a tym samym po pozbawieniu norweskiego obywatelstwa, stracą również prawa przysługujące pełnoprawnym obywatelom Norwegii.

Ustawa wprowadza również możliwość odzyskania norweskiego obywatelstwa przez norweskich obywateli, którzy je stracili.